Ο Έρωτας, ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας περιγράφεται από πολλούς ως η τροφή της ψυχής και του νου, ο λόγος της ύπαρξης του ανθρώπους και η επιδίωξη όλων μας. Έχει τύχει αναφοράς στη λογοτεχνία στην ποίηση, στη ζωγραφική και σίγουρα στη μουσική.
Σύμφωνα με την wikipedia, ο έρωτας είναι η ζωηρή έλξη μεταξύ δύο προσώπων, η οποία συνήθως σχετίζεται με την επιθυμία για συνουσία. Θεωρείται το ισχυρότερο συναίσθημα έλξης μεταξύ δύο ανθρώπων ή ζώων και συμβάλλει στη διαιώνιση των ειδών και την αναπαραγωγή.
Ας δούμε όμως πως είδαν οι ποιητές τον έρωτα. Παρακάτω σας παρουσιάζω κομμάτια από ποιήματα που ίσως μπορούν να δώσουν ένα σχεδόν ακριβή ορισμό για τον έρωτα.
…και ίσως όταν ξαναϊδωθούμε,
Να μη ξέρεις πια ο ένας τον άλλο,
Έτσι που επιτέλους,
Να μπορέσουμε να γνωριστούμε.
Τάσος Λειβαδίτης
Δε μπορώ να σε ξαναδώ, γιατί
Δεν θα μπορέσω να σε ξαναφήσω.
Γιώργος Σεφέρης
Δύο μήνες που δεν σμίξαμε.
Ένας αιώνας κι εννιά δευτερόλεπτα
Τι να τα κάνω τ’ άστρα αφού λείπεις…
Γιάννης Ρίτσος
Όλα δεν μπορώ να τα σηκώνω μ’ ένα χέρια.
Το άλλου μου το κράτησες εσύ για ενθύμια
Της στιγμής που αιώνια το ξέσφιγγες
Κική Δημουλά
Του έρωτα πρέπει να του δινόμαστε γυμνοί
όπως δινόμαστε στον ύπνο και στο θάνατο, γιατί
ο έρωτας θαρρώ είναι η μόνη μεταλαβιά
αιωνιότητας∙ ο έρωτας
είναι η λύτρωση του τέλειου χορού, είναι
η αγαλλίαση του Καιρού.
Γιάννης Υφαντής
Είμαι εγώ που φωνάζω
κι είμαι εγώ που κλαίω, μ’ ακούς;
Σ’ αγαπάω, σ’ αγαπάω, μ’ ακούς;
Για σένα έχω μιλήσει σε καιρούς παλιούς
και γιατί, λέει, να μέλει κοντά σου να ’ρθω.
Οδυσσέας Ελύτης
