Όταν οι λέξεις δεν έχουν «στόμα» να βγουν, γράφονται. Σε κιτρινισμένες παθιασμένες κόλλες. Αν μιλάμε για αγάπη, αυτή έχει τη δύναμη να χαρακτηρίζεται ως ο ομορφότερος χορός της ζωής. Είναι ένα κουβάρι πολύχρωμα χρώματα που ξετυλίγεται κάθε φορά που οι άνθρωποι ενώνονται. Η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων και όλων των πλασμάτων της γης είναι ένα χάρισμα. Χάρισμα και θαύμα ταυτόχρονα. Γιατί η αγάπη προσφέρει όσα δεν μπορούμε να φανταστούμε. Πόσο όμορφα αισθάνεται κάποιος όταν βλέπει άτομα να γελάνε δυνατά και να ψιθυρίζουν «σ’ αγαπώ» στο αυτί;
«Σ’ αγαπώ, όχι για το ποιος είσαι, αλλά για το ποιος είμαι εγώ, όταν είμαι δίπλα σου»
Ένα από τα πιο ξεχωριστά αποφθέγματα για τον έρωτα και την αγάπη είναι αυτό του Κολομβιανού συγγραφέα, Gabriel Garcia Marquez. «Σ’ αγαπώ, όχι για το ποιος είσαι, αλλά για το ποιος είμαι εγώ, όταν είμαι δίπλα σου».
Όταν εν τέλει διαπιστώσουμε ότι ο άνθρωπος που έχουμε στο πλάι μας είναι το άλλο μας μισό, αξίζει να του αφιερώσουμε αυτό το γνωμικό. Γιατί επιλέξαμε να είμαστε μαζί του, επειδή κοντά του νιώθουμε μικρά παιδιά.
Μαζί του αισθανόμαστε πως και οι δυο μας ξεχωρίζουμε ανάμεσα στο πλήθος σαν δυο λαμπερά αστέρια. Επειδή μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα, μοναδικά. Μας κάνει να πετάμε στα σύννεφα. Αυτό θα πει λατρεία.
«Η αγάπη δεν ανέχεται εξηγήσεις. Χρειάζεται πράξεις»
Ο Γερμανός συγγραφέας Erich Maria Remarque μεταξύ άλλων έγραψε το εξής: «η αγάπη δεν ανέχεται εξηγήσεις. Χρειάζεται πράξεις». Κυρίως στις μέρες μας, αυτό το γνωμικό χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους.
Και όταν οι λέξεις δεν έχουν «στόμα» να βγουν, γράφονται. Με μεγάλα, τεράστια γράμματα. Και μένουν στο χαρτί επιβεβαιώνοντας και κυρίως, υπενθυμίζοντας κάποια βασικά συστατικά των σχέσεων.
Η αγάπη χρειάζεται πράξεις. Με λόγια και εξηγήσεις τίποτα δεν γίνεται. Τίποτα δεν γίνεται πιστευτό. Γιατί στις πράξεις δίνεται περισσότερη σημασία και προσοχή. Άλλωστε όταν αγαπάς κάποιον, το δείχνεις. Μη ξεχνάς πως τα λόγια είναι σαν τα πουλιά. Μια από δω, μια από εκεί.
«Στην αγάπη δεν υπάρχουν δρόμοι, έτοιμοι…»
«Αν δεν βρεις δρόμο, φτιάξε! Στην αγάπη δεν υπάρχουν δρόμοι, έτοιμοι. Τους φτιάχνεις εσύ». Στο απόφθεγμα αυτό, γραμμένο από τον Έλληνα συγγραφέα Μενέλαο Λουντέμη, διακρίνεται ένα σημαντικό στοιχείο για την αγάπη.
«Στην αγάπη δεν υπάρχουν δρόμοι», ούτε σχεδιασμένοι, ούτε κτισμένοι και έτοιμοι. Δεν είναι έτοιμη φουσκωτή πισίνα η αγάπη για να μπεις μέσα και να κολυμπήσεις. Εσύ ο ίδιος φτιάχνεις το δρόμο της αγάπης. Και από εκεί και πέρα εναπόκειται σε σένα, αν ο δρόμος της αγάπης σου μείνει ο ίδιος. Εσύ ο ίδιος καθορίζεις ποιος και ποιοι θα συνεχίσουν την πορεία τους στο συγκεκριμένο μονοπάτι.
Η αγάπη είναι ένα υπέροχο συναίσθημα, πόσο μάλλον να το νιώθεις, να το λες και να το φωνάζεις δυνατά. Μη σε φοβίζει αν κάποιες φορές δεν έχεις φωνή να το πεις από το πάθος που νιώθεις. Άλλωστε, όταν οι λέξεις δεν έχουν «στόμα» να βγουν, γράφονται.
Σ’ αρέσουν τα άρθρα μας; Στήριξέ τα! Ακολούθησε τη σελίδα του LoveLife και στο Facebook.
