Είναι φυσιολογικό να νιώθουμε την ανάγκη να ελέγχουμε αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μας. Συχνά νιώθουμε ακόμα καλύτερα μάλιστα όταν ξέρουμε ακριβώς τι θα συμβεί στην καθημερινότητάς μας.
Ομως είναι εξίσου σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα. Η προσπάθεια να το κάνουμε αυτό ενδεχομένως να οδηγήσει σε συναισθηματικές καταστάσεις αρνητικά φορτισμένες και σε αύξηση του άγχους.
Γι’ αυτό μπορούμε, αφήνοντας για λίγο τον έλεγχο, να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία επιτρέποντας στο αναπάντεχο να μας κατευθύνει, άλλωστε το αναπάντεχο δεν σημαίνει ότι είναι πάντα κάτι αρνητικό.
Το παρελθόν μας έχει διδάξει ότι υπάρχουν πολλές απρόσμενες ευχάριστες εκπλήξεις στη ζωή μας.
Από πού προκύπτει η ανάγκη του απόλυτου ελέγχου;
Η επιθυμία μας να μπορούμε να ελέγχουμε το περιβάλλον, αλλά και τις καταστάσεις που προκύπτουν, είναι ριζωμένη βαθιά στη συνείδησή μας. Και αυτό γιατί νιώθουμε περισσότερη ασφάλεια με όσο περισσότερα γνωρίζουμε για τον κόσμο. Αντιθέτως, όσο λιγότερα ξέρουμε τόσο μεγαλώνει το αίσθημα φόβου.
Πώς επηρεάζει τη ζωή μας η ανάγκη για πλήρη έλεγχο;
Αυξάνει το στρες και το άγχος
Οταν προσπαθούμε να κοντρολάρουμε τα πάντα, συχνά βιώνουμε περισσότερο άγχος σε σχέση με τους ανθρώπους που δεν το κάνουν. Και αυτό γιατί το παραμικρό απρόοπτο που θα συμβεί μπορεί να μας αποσυντονίσει και να μας στρεσάρει. Γεγονός που συνδέεται σημαντικά με τη μείωση αίσθησης ελέγχου.
Μειώνει την ικανοποίηση
Η ικανοποίηση ενός ατόμου που θέλει να ελέγχει τα πάντα συνήθως επιτυγχάνεται όταν τα σχέδιά του δεν κλονιστούν από κανέναν παράγοντα. Είναι όμως αυτό εφικτό να συμβαίνει πάντα; Μπορούμε να πούμε, σχεδόν με βεβαιότητα, πως όχι, καθώς οι αστάθμητοι παράγοντες ποικίλλουν και δεν εξαρτώνται από εμάς. Οι καιρικές συνθήκες, η κίνηση στους δρόμους, καταστάσεις υγείας, είναι λίγα απλά παραδείγματα αστάθμητων παραγόντων.
Γινόμαστε επικριτικοί
Επειδή δεν υπάρχει τρόπος να ελέγξουμε τα πάντα στη ζωή μας, το να ασχολούμαστε με αυτά που είναι εκτός του πεδίου ελέγχου μας, μπορεί να μας κάνει επικριτικούς. Αλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που κάτι δεν μας αρέσει όταν δεν είναι αποτέλεσμα των δικών μας πράξεων.
Και αυτό με τη σειρά του μπορεί να μας προκαλέσει εκνευρισμό και νευρικότητα οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο συναισθημάτων που επηρεάζουν τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους και ορισμένες φορές να μας απομακρύνουν από αυτούς.
Πώς θα ωφεληθούμε αν αφήσουμε τον έλεγχο;
Αυξάνεται η ηρεμία
Αν σκεφτούμε ότι η προσπάθεια να ελέγξουμε τα πάντα προκαλεί άγχος, είναι λογικό να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι η αποφυγή αυτού μας ενισχύει την ηρεμία και την πνευματική χαλάρωση. Αξίζει λοιπόν να κάνουμε προσπάθειες, έστω και στην αρχή με μικρά βήματα, προκειμένου να αφηνόμαστε στις καταστάσεις και να επιτρέπουμε να μας οδηγήσουν, εκμεταλλευόμενοι την καλή πλευρά των εκπλήξεων.
Η «μαγεία» του απροσδόκητου
Στην ζωή, είτε ελέγχουμε κάθε μας δράση είτε όχι, σχεδόν πάντα θα υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες, όπως αναφέραμε προηγουμένως. Η ευελιξία τού να κινούμαστε ανάλογα με την κατάσταση είναι ένας «μυς», τον οποίο ασκούμε καλύτερα όταν δεχόμαστε το απροσδόκητο σαν μια νέα πρόκληση. Αν αφεθούμε στα βιώματά μας, όσο «ξεδιπλώνεται» η ζωή μας, θα μπορούμε να απολαύσουμε καλύτερα την κάθε της στιγμή.
Βελτιώνει τη σχέση μας με τον εαυτό μας και τους γύρω μας
Το να μη θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο στα πάντα, μας βοηθάει σημαντικά να μην είμαστε τόσο επικριτικοί με τον εαυτό μας, αλλά και με τους άλλους. Ετσι θα μπορέσουμε σιγά-σιγά να συνδέουμε την αγάπη μας βασισμένοι σε πράγματα ουσιώδη και όχι στο πώς εξελίχθηκαν οι διάφορες καταστάσεις που τυχόν προέκυψαν .
Συχνά όταν ο έλεγχος γίνεται υπερβολικός οδηγεί σε καταναγκασμούς, κούραση (σωματική και ψυχική), δυσκολίες στις σχέσεις και στην κοινωνικοποίηση, υπερβολική ρουτίνα, πολύ έντονους φόβους, άγχος ή και σε αναβλητικότητα, όταν ο στόχος μας είναι να ελέγξουμε κάτι ώστε να γίνει τέλειο.
