Οι δυσκολίες στη ζωή, κάνει κάποτε τον άνθρωπο να μεταμορφώνεται σε αναίσθητο ον. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να είναι μόνο αυτός καλά. Παρόλα αυτά, κάποιες από αυτές τις φορές, χρειάζεται να κοιτάξουμε και λίγο τους γύρω μας. Γιατί πονάνε, τι τους λείπει, γιατί δακρύζουν, γιατί έχουν σκυφτό το κεφάλι; Πώς σου φαίνεται αυτή η ακόλουθη φράση; Λίγη συμπόνια, ένα χαμόγελο και μια καλή κουβέντα δεν κάνει κακό σε κανέναν.
Στη δύσκολη στιγμή χωράει πάντα το χαμόγελο
Κοίταξε στα μάτια τους γύρω σου και δες τι κρύβουν μέσα τους. Να’ σαι σίγουρος πως σχηματίζοντας το αυθεντικό χαμόγελό σου θα το μεταφέρεις και στο πρόσωπο του διπλανού σου.
Σε μια δύσκολη κατάσταση, χωράει πάντα το χαμόγελο. Πρώτα από όλα αλλάζει το κλίμα. Το κάνει κάπως πιο γκρίζο. Μετά, έρχεται μια καλή κουβέντα, ένα κομπλιμέντο και εν τέλει μια αγκαλιά. Και να το άσπρο χρώμα.
Αν το ερώτημά σου είναι πώς θα καταλάβεις ότι κατάφερες να κάνεις τον άλλο να αισθανθεί καλύτερα, η απάντηση είναι το γρήγορα κτύπημα της καρδιάς του. Σφίξε τον ξανά στην αγκαλιά σου και ψιθύρισέ του «μπορούμε μαζί».

Λίγη συμπόνια δεν κάνει κακό σε κανέναν
Όλοι έχουμε τις μαύρες μας. Τα πάνω-κάτω και αυτά τα σκαμπανεβάσματα. Αυτό όμως που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι η συμπόνια. Όταν «συμπονάς» κάποιον, όταν «νιώθεις» κάποιον, απαλύνεις τον πόνο σου. Και τον δικό του.
Αισθάνεσαι ότι μοιράζεσαι κάτι μ’ έναν άνθρωπο. Γνωστό ή άγνωστό. Πάρε για παράδειγμα την ουρά στο νοσοκομείο. Ο άγνωστος διπλανός σου πονάει, το νιώθεις και το βλέπεις. Συμπονάτε, γιατί υποφέρεις και εσύ. Μιλήστε, μοιραστείτε τις σκέψεις σας και αφήστε τη στιγμή να γίνει μια με σας.
Το ίδιο μπορεί να γίνει αν κάποιος δικός άνθρωπος πονάει. Πονάει και επέλεξε εσένα να στα πει. Σεβάσου το βήμα και την κίνησή του. Άφησε τις υποχρεώσεις για το μετά και άκουσέ τον. Άλλωστε η ανθρωπιά, πάντοτε προηγείται.

Ένα χαρούμενο πρόσωπο μπορεί να σου αλλάξει διάθεση
Οδηγείς και κορνάρει ο μπροστινός. Πίσω σου αργότερα, σου κορνάρει άλλος. Τα φώτα τροχαίας καθυστερούν και εσύ βιάζεσαι. Αλήθεια, τι είναι πιο σημαντικό για σένα; Να αγνοήσεις τα πάντα γύρω σου επειδή βιάζεσαι; Ή να απολαύσεις το οδήγημά σου όσο κι αν κατάντησε ρουτίνα;
Θα πρότεινα να επιλέξεις το δεύτερο, όσο περίεργο κι αν φαίνεται. Δοκίμασέ το μια και δυο φορές και βρες τις διαφορές.
Σίγουρα, κατά τη διάρκεια του οδηγήματος, θα ακούσεις ένα κορνάρισμα. Βγάλε το κεφάλι έξω από το παράθυρο και χαμογέλασε στον οδηγό. Θα σου το ανταποδώσει. Γιατί ίσως να έχει τις ίδιες σκέψεις με σένα.
Στη διάβαση πεζών, αφού άφησες να περάσουν οι πεζοί, ένας ηλικιωμένος-τελευταίος στην ουρά σε χαιρετά, σου χαμογελά και βάζει το χέρι στην καρδιά ευχαριστώντας σε. Τι πιο όμορφο να σου φτιάξει τη μέρα σου;

Αυτά και άλλα πολλά σε κάνουν να ξεχωρίζεις τι πραγματικά είναι σημαντικό στη ζωή και τι όχι. Πολλές φορές, αρκετά πράγματα είναι στο μυαλό μας, κουράζοντάς μας. Αυτά τα πράγματα που δεν είναι άλλο από σκέψεις, μας κάνουν να ξεχνούμε την ανθρωπιά μας.
Ας αλλάξουμε λίγο τη διαδρομή των σκέψεων μας για σήμερα και ας απελευθερωθούμε. Και τότε θα δούμε πως η ζωή είναι τόσο όμορφη!
Σ’ αρέσουν τα άρθρα μας; Στήριξέ τα! Ακολούθησε τη σελίδα του LoveLife και στο Facebook.
Christina Georgiou
Δημοσιογράφος, Συγγραφέας, Φωτογράφος
Η Χριστίνα Γεωργίου είναι απόφοιτη του Πανεπιστημίου Κύπρου με πτυχίο Δημοσιογραφίας. Μένει σ’ ένα από τα Κοκκινοχώρια και λατρεύει τα βράδια όταν συχνάζει στην παραδοσιακή αυλή της γιαγιάς.
Ονειροπόλα, ευαίσθητη, δημιουργική, λάτρης της φωτογραφίας, του ραδιοφώνου, των ταξιδιών, της συγγραφής και ό, τι έχει να κάνει με επικοινωνία, δημιουργικότητα, περιπέτεια και όνειρα. Θέλει να κάνει ευτυχισμένους τους ανθρώπους γύρω της, με τα λόγια και τις πράξεις της. Αγαπά την ποίηση και τους στίχους που μιλάνε για αγάπη και ελπίδα. Αγαπημένη της λέξη χαμόγελο. Ταξίδι η κάθε της στιγμή. Μαγεία το κάθε τι μικρό που την κάνει να χαμογελά.