Αν θεωρείς τον εαυτό σου τέλειο τότε δεν χρειάζεται να απολογείσαι για τίποτα και σε κανέναν. Παρόλ’ αυτά η ανθρώπινή σου φύση μαρτυράει ότι το τέλειο δεν υπάρχει οπότε απαιτείται αναπροσαρμογή.
Η «συγνώμη» είναι μια λέξη η οποία απαιτεί θάρρος για να την εκστομίσεις. Ωστόσο η κατάχρησή της σε καθιστά αδύναμο και έρμαιο προσώπων και καταστάσεων.
Προκειμένου να αξιολογήσεις πότε δεν είσαι υποχρεωμένος να απολογείσαι, διάβασε τα πιο κάτω:
Απευθύνοντας μιαν ερώτηση
Στην προσπάθειά σου να εξωτερικεύσεις μιαν ευγενική εικόνα, ξεκινάς την προσέγγισή σου ζητώντας συγνώμη. Μήπως σου θυμίζει κάτι η φράση «συγνώμη, μπορώ να έχω ένα στυλό»; Στην πραγματικότητα επιχειρείς να προστατευτείς υπό τον φόβο ότι θα χαρακτηριστείς αγενής ή απαιτητικός ή ακόμη και ανόητος. Παρόλ’ αυτά υπάρχει η μέση λύση ακόμη και αν φοβάσαι να προβάλεις το «εγώ» σου και τον αυθορμητισμό σου. Ιδιαίτερα όταν υποβάλεις μια διευκρινιστική ερώτηση η απάντηση της οποίας θα αποφέρει το κοινό καλό, δεν χρειάζεται να απολογείσαι.
Για τη συμπεριφορά άλλων
Αν συστήσεις ένα άτομο το οποίο είναι αγενή τότε προφανώς και θα πρέπει να αναλάβεις μερίδιο ευθύνης και να δείξεις διπλωματικότητα. Παρόλ’ αυτά δεν πρέπει να απολογείσαι σε αυτόν που πέφτει πάνω σου στην ουρά της τράπεζας ή στους διαδρόμους της υπεραγοράς. Υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι οι οποίοι αν δεν λάβουν άμεσα ένα τυπικό «συγνώμη», νιώθουν την ανάγκη να πάρουν την ευθύνη. Μια εναλλακτική προσέγγιση ακόμη κι αν οι ενοχές σε ζώνουν για κάτι που δεν έχεις κάνει είναι το «συγχώρεσέ με» αντί το «συγνώμη», σύμφωνα με την Donna Flagg.
Αδυναμία άμεσης απάντησης
Τι κι αν ένα τηλεφώνημα ή ένα e-mail έμεινε αναπάντητο για πέντε λεπτά; Ιδιαίτερα στον επαγγελματικό τομέα, ο καθένας έχει τις προτεραιότητές του και δεν μπορεί να εξυπηρετεί τους πάντες πλην τον εαυτό του. Αν δεν υπάρχει το «επείγον» στην μέση, η απολογία για την καθυστέρηση στην απάντηση δεν είναι απαραίτητη. Επιπρόσθετα στέλνει το μήνυμα ότι και η δική σου ατζέντα είναι γεμάτη και δεν μπορείς να είσαι διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή.
