Άγχος μπορεί να έχουμε σε διάφορες στιγμές της ζωής μας. Σε μία περίοδο εξετάσεων, πριν ή μετά από μία σημαντική ανακοίνωση, κατά την διάρκεια ενός αγώνα ή μίας κινητοποίησης. Το σώμα και ο νους μας είναι σε εγρήγορση, μας κρατούν έτοιμους να αντιδράσουμε σε ό,τι χρειαστεί. Αυτή μπορεί να είναι μία στρεσογόνα συνθήκη και δεν είναι απαραίτητα αρνητική. Πότε το άγχος μας κάνει καλό;
Μπορούμε, λοιπόν, να ηρεμήσουμε και μόνο αν συνειδητοποιήσουμε ότι το άγχος δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα! Ίσως μάλιστα μπορεί κάποιες φορές να είναι μία καλοδεχούμενη λειτουργία που «έρχεται» να βοηθήσει τον εαυτό μας σε στιγμές δυσκολίας.
Τι γίνεται όμως όταν το αίσθημα αυτό δεν μπορεί να ερμηνευτεί; Όταν δεν μπορούμε να εξηγήσουμε ούτε από πού προέρχεται ούτε τι εξυπηρετεί; Τότε προφανώς το άγχος δεν είναι ωφέλιμο, ούτε χρήσιμο. Και πάλι όμως για να συμβαίνει… κάτι σημαίνει. Και αυτή είναι η χρησιμότητά του: είναι ένα σημάδι, ένας συναγερμός που προειδοποιεί ότι κάτι δεν πάει καλά…
Πότε το άγχος μας κάνει καλό;
Αν κάτι δεν πάει καλά, αυτό που χρειάζεται είναι να το αντιμετωπίσουμε και να φέρουμε την πνευματική και ψυχική μας κατάσταση εκ νέου σε μία θέση ισορροπίας.
Για παράδειγμα αν κάτι δεν πάει καλά στη σχέση μας, στην εργασία μας, αν δεν νιώθουμε καλά σε μία παρέα, σε μία συνεργασία, θα χρειαστεί να αποκωδικοποιήσουμε το «μήνυμα» για να μη μείνουμε μόνο στο σύμπτωμα, αλλά να αξιολογήσουμε την κατάσταση, τις δυνατότητές μας, τις επιλογές μας και να πράξουμε αναλόγως… Με απλά λόγια να κινητοποιηθούμε.
Αν, δηλαδή, το άγχος, που εκφράζεται κυρίως με ένα σωματικό σύμπτωμα, είναι η ένδειξη ενός βαθύτερου ψυχικού ή συναισθηματικού προβλήματος, τότε η μονομερής αντιμετώπιση του σωματικού συμπτώματος είναι σαν να κλείνουμε τα μάτια σε αυτό που μας δυσκολεύει, είναι σαν να χάνουμε μία ευκαιρία να πάμε παρακάτω.
Αν συμφιλιωθούμε με το άγχος μας και το αντιμετωπίσουμε, αυτό γίνεται σύμμαχός μας. Μας κινητοποιεί και δρούμε ανάλογα.
Σ’ αρέσουν τα άρθρα μας; Ακολούθησε τη σελίδα του LoveLife και στο Facebook.
