Η άθληση στα παιδιά είναι ένα σημαντικό κομμάτι της σωματικής και ψυχικής τους υγείας. Ανάμεσα στις πρώτες θέσεις προτίμησης όσον αφορά στην άσκηση βρίσκονται οι πολεμικές τέχνες. Τζούντο: δημοφιλής πολεμική τέχνη με ολοένα και περισσότερους φίλους. Για τη σημασία του τζούντο στη ζωή των παιδιών μας θα μας μιλήσει ο Σάββας Χαραλάμπους, καθηγητής φυσικής αγωγής με ειδικότητα στο τζούντο, προπονητής της Ένωσης Τζούντο Λεμεσού.
Η ιστορία του τζούντο
Σ.Χ.: «Το τζούντο γεννήθηκε επίσημα από τον Τζιγκόρο Κάνο το 1882 στο Κότοκαν της Ιαπωνίας, ένα ψηλό βουνό στο οποίο ζούσαν μοναχοί Βουδιστές. Τέσσερα χρόνια μετά, το τζούντο συμμετείχε σε αγώνες μαζί με άλλες πολεμικές τέχνες. Ο κόσμος ασχολήθηκε με το τζούντο λόγω των καλών του επιδόσεων. Το 1964 συμμετείχε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς αγώνες στο Τόκυο. Το 2020 οι Ολυμπιακοί αγώνες επιστρέφουν στο Τόκυο και γι’ αυτό ετοιμάζεται εορταστική εκδήλωση για την επιστροφή του τζούντο στην Ιαπωνία».
Γιατί ένα παιδί ν’ ασχοληθεί με το τζούντο;
Σ.Χ.: «Με το τζούντο ασχολούνται παιδιά από 4 χρονών και άνω. Η διαφορά του τζούντο με άλλες πολεμικές τέχνες είναι ότι δεν υπάρχουν επικίνδυνες κινήσεις, έτσι δεν έχουμε εύκολα τραυματισμούς. Πολύ λίγοι τραυματισμοί παρουσιάζονται κι’ αυτοί λόγω της μη καλής φυσικής κατάστασης που μπορεί να έχουν τα παιδιά πριν ξεκινήσουν ν’ ασχολούνται με το άθλημα. Άρα μια σημαντική διαφορά με τις άλλες τέχνες είναι ότι δεν υπάρχουν κτυπήματα.
Στόχος μας είναι ένα παιδάκι που ξεκινά προπόνηση από 4 χρονών να έρθει σε επικοινωνία με άλλα παιδιά και να μπορέσει να μπει στο κοινωνικό σύνολο. Στις μικρές ηλικίες ο πρώτος στόχος δεν είναι το αγωνιστικό μέρος. Είναι η καλλιέργεια της ψυχικής και σωματικής ισορροπίας των παιδιών η ομαδικότητα και η φιλία.
Συγχρόνως επιδίωξή μας είναι να κάνει μια υγιή γυμναστική, είτε ξεκινά για ν ασχοληθεί με ένα άθλημα είτε για να ασχοληθεί σε αγωνιστικό επίπεδο. Το τζούντο συνδυάζει όλες τις κινήσεις του σώματος γιατί έχει να κάμει με τον συνδυασμό κινήσεων, είτε αυτό είναι αμυντικό ή επιθετικό. Στο τζούντο οι αθλητές έρχονται σε σωματική επαφή με τον αντίπαλο, έτσι ώστε να τον αναγκάσουν να χάσει την ισορροπία του. Γι’ αυτό τον σκοπό χρησιμοποιούν τα χέρια και τα πόδια. Με τον τρόπο αυτό κερδίζουν βαθμούς.Από 12 χρονών και άνω ανάλογα με το ταλέντο το οποίο έχει το κάθε παιδί είτε αγόρι είτε κορίτσι, κινούμαστε προς το αγωνιστικό».
Τι πρέπει να προσέξουν οι γονείς;
Σ.Χ.: «Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να επιλέγουν για τα παιδιά τους σωστό προπονητή, να βλέπουν τα προσόντα του. Ένας προπονητής ο οποίος ασχολείται με παιδιά πρέπει να έχει μια σωστή επαγγελματική κατάρτιση, π.χ. να είναι απόφοιτος γυμναστικής ακαδημίας. Επιπρόσθετα αν έχει εξειδίκευση στο άθλημα του τζούντο, τότε ακόμα καλύτερα».
Ποια η ευθύνη του προπονητή;
Σ.Χ.: «Η ευθύνη βαραίνει τον προπονητή, όσον αφορά στην διαμόρφωση της σωματικής και ψυχικής ισορροπίας των παιδιών. Προσπάθειά μας είναι η καλή λειτουργία της προπόνησης, να υπάρχει ασφάλεια, ομαδικότητα στους αθλητές και τα παιδιά να είναι και ομάδα και φίλοι. Προσπαθούμε να πλάσουμε χαρακτήρες και να κάνουμε σωστούς ανθρώπους. Δεν προσπαθούμε να κάνουμε πολεμιστές».
Μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας παιδί που ασχολείται με το τζούντο;
Σ.Χ.: «Ένας αθλητής ανεξαρτήτως πότε ξεκινά, στόχο έχει είναι να φτάσει στη μαύρη ζώνη, η ψηλότερη βαθμίδα στο τζούντο. Ξεκινά με το πρώτο Dan και ακολουθούν τα επόμενα. Αγωνιστικός στόχος του αθλητή του τζούντο είναι να συμμετέχει σε αγώνες είτε παγκύπριους είτε ευρωπαικούς ή ακόμα και παγκόσμιους».
Ευχαριστούμε τον κ. Σάββα Χαραλάμπους για τις πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες και τις φωτογραφίες που μας παραχώρησε.
Μην ξεχνάτε να μάς ακολουθείτε και στο Facebook για να βλέπετε κι εκεί τα θετικά μας άρθρα!
