Τα παιδιά όλου του κόσμου είναι ότι πιο πολυτιμό σ’ αυτό τον πλανήτη. Η χαρά που δίνουν στο κάθε ανθρώπινο ον είναι τεράστια. Παρόλα αυτά, όλοι γνωρίζουμε ότι καμία ώρα της μέρας, δεν είναι ίδια. Στο σπίτι θα’ ρθει η ώρα μιας διαφωνίας, μιας ανάποδης στιγμής και ενός τσακωμού. Γι’ αυτό σήμερα, συζητάμε με τον Χρίστο Χρυσοστόμου, Ιδιώτη Σχολικό και Εκπαιδευτικό Ψυχολόγο, για τις φράσεις που δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά.
Πώς ένα παιδί εκλαμβάνει ένα τσακωμό ή μία παρατήρηση;
Σύμφωνα με τον Χρίστο Χρυσοστόμου το να βιώνει ένα παιδί συχνούς τσακωμούς στο σπίτι είναι κάτι πολύ ψυχοφθόρο. «Βλέπει δυο άτομα που αγαπά να διαφωνούν. Να φωνάζουν ο ένας στον άλλο. Και στη χειρότερη περίπτωση να χτυπάνε ο ένας τον άλλο», σημειώνει. Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, το παιδί μπορεί να νιώσει φόβο και ανασφάλεια. Επίσης, πιθανόν να μειωθεί η αυτοπεποίθησή του, καθώς και να εμφανιστούν συναισθηματικές δυσκολίες.
Ο Ιδιώτης Σχολικός και Εκπαιδευτικός Ψυχολόγος τονίζει ότι «το συχνότερο φαινόμενο είναι να νιώθει το παιδί η αιτία. Να νιώθει υπεύθυνο για τους τσακωμούς των γονέων του». Το αποτέλεσμα λοιπόν, μεταξύ άλλων, μπορεί να είναι και η μείωση των μαθησιακών επιδόσεων του. Έπειτα, ο επηρεασμός των κοινωνικών δεξιοτήτων του.
Ωστόσο, το παιδί έχει την ικανότητα να «νιώσει τα συναισθήματα των γονέων του. Πιθανόν, μετά τον τσακωμό, να του μεταδώσουν την κακή τους διάθεση, το άγχος ή την στεναχώρια τους», σημειώνει ο Χρίστος Χρυσοστόμου.
Φράσεις που δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά
Λάθος λέξεις και φράσεις υπάρχουν πολλές, σε όλους τους τομείς. Ποιες είναι όμως, οι φράσεις που δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά; Η καθημερινή κούραση και ο μειωμένος χρόνος, όπως αναφέρει ο Χρίστος Χρυσοστόμου, μας κάνει να λέμε λόγια τα οποία στην πορεία μετανιώνουμε. «Τα λόγια που δεν θα πρέπει να ακούνε τα παιδιά είναι σίγουρα οτιδήποτε μπορεί να τους μειώσει την αυτοπεποίθηση τους». Μπορούν να αφορούν, τις μαθησιακές τους επιδόσεις ή τις ασυνείδητες, πολλές φορές, συγκρίσεις με τα αδέρφια τους.
Η τάση να επικεντρωνόμαστε συνεχώς στα αρνητικά, «ακόμα και αν το παιδί μας καταφέρει κάτι θετικό», κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό, αναφέρει ο ειδικός, Χρίστος Χρυσοστόμου. Για παράδειγμα, «το διαγώνισμα του παιδιού μας έχει βαθμό 18/20. Εμείς ίσως πούμε ‘’ευτυχώς που δεν πήρες 13/20 για ακόμα μια φορά’’». Ποιος ο λόγος και πού είναι το κίνητρο να προσπαθήσει ξανά το παιδί; «Το παιδί αυτόματα μπορεί να νιώσει απόρριψη, ότι οι κόποι του δε λογαριάζονται», σημειώνει.
Παρατήρηση, τιμωρία ή συμβουλές προς τα παιδιά;
«Όχι στην τιμωρία, ναι στη στέρηση προνομίων, όταν τα παιδιά δεν ακολουθούν τους κανόνες που έχουν οριστεί από ολόκληρη την οικογένεια», συμβουλεύει. Όπως εξηγεί ο Χρίστος Χρυσοστόμου, ένα προνόμιο μπορεί να είναι οτιδήποτε αρέσει στο παιδί και το απολαμβάνει. Για παράδειγμα, ηλεκτρονικά παιχνίδια, επίσκεψη στο περίπτερο της γειτονιάς.
Αναφορικά με την παρατήρηση και τις συμβουλές καλό θα είναι να γίνονται με θετικό τρόπο. Δεν πρέπει «να καθοδηγούμε πάντα τα παιδιά μας, προς την πορεία που επιθυμούμε εμείς». Γιατί όπως σημειώνει ο Ιδιώτης Σχολικός και Εκπαιδευτικός Ψυχολόγος, «οτιδήποτε προσπαθείς να μεταδώσεις σ’ ένα παιδί, πάντα υπάρχει ο καλύτερος τρόπος για να το πεις. Στη συνέχεια το παιδί, θα σου απαντήσει, όπως θεωρεί εκείνο σωστό. Εσύ καλείσαι να κατανοήσεις το συναίσθημα πίσω από τις λέξεις».
*Ο Χρίστος Χρυσοστόμου είναι Ιδιώτης Σχολικός και Εκπαιδευτικός Ψυχολόγος. Προσφέρει, μαθησιακή, συναισθηματική και γνωστική αξιολόγηση. Επίσης, προσφέρει συμβουλευτική γονέων, παιδιών και εφήβων. Λατρεύει τη δουλειά του, γιατί όπως δηλώνει μέσα από την εμπειρία του με τα παιδιά γίνεται καλύτερος, σαν άνθρωπος και σαν επαγγελματίας. Πιστεύει ακράδαντα ότι το κάθε παιδί έχει κάτι να σε διδάξει που εσύ δεν το γνωρίζεις. Διατηρεί το δικό του χώρο στη Λευκωσία και στο κέντρο της Λεμεσού.
Μη ξεχνάτε να μας ακολουθείτε και στο Facebook για να βλέπετε κι εκεί τα άρθρα μας!
