Πραγματοποιήθηκε μια σειρά πειραμάτων στα οποία ένα άτομο θα πρόφερε τέσσερις διαφορετικές λέξεις και στη συνέχεια θα έλεγε το όνομα της γάτας. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι λέξεις που επιλέχτηκαν είχαν ουσιαστικά το ίδιο μήκος και τόνους όπως τα ονόματά. Εάν η γάτα αντιδρούσε διαφορετικά στο άκουσμα του ονόματός της, οι επιστήμονες θα γνώριζαν ότι η γάτα θα μπορούσε να διακρίνει το όνομά της από άλλες λέξεις. Ο λόγος που χρησιμοποιήθηκαν τέσσερις λέξεις πριν από το όνομα ήταν για να συνηθίσουν οι γάτες. Οι γάτες κουνούν συχνά το κεφάλι ή τα αυτιά τους όταν ακούν λόγια, αλλά η αντίδραση αυτή μειώνεται μετά από τέσσερις λέξεις. Αυτός ήταν ο ιδανικός χρόνος για να ειπωθεί το όνομα τους και να καταγραφεί η αντίδρασή τους.

Πώς αντιδρούν στο όνομά τους

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν αρκετές εκδόσεις του πειράματος, όλες στο σπίτι που διέμενε η  γάτα, με απουσία του ιδιοκτήτη. Σε μια εκδοχή, οι ερευνητές χρησιμοποιούσαν μια ηχογράφηση όπου ο ιδιοκτήτης προφέρει τις τέσσερις λέξεις με ενδιαέμεση παύση 15 δευτερολέπτων, ακολουθούμενες από το όνομα της γάτας. Σε μια άλλη εκδοχή, μια άγνωστη φωνή θα έλεγε τις λέξεις και το όνομα. Μερικές φορές οι λέξεις δεν ήταν μόνο ουσιαστικά, αλλά και ονόματα άλλων γάτων που ζούσαν στο σπίτι. Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα ήταν σαφή: Οι περισσότερες από τις γάτες κουνούσαν το κεφάλι ή τα αυτιά τους απαντώντας στο άκουσμα του ονόματός τους. Τα αποτελέσματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, έδειξαν ότι οι γάτες μπορούν να αναγνωρίσουν τα ονόματά τους μεταξύ άλλων, παρόμοιων λέξεων.

«Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι γάτες μπορούν να διακρίνουν το περιεχόμενο των ανθρώπινων λέξεων με βάση τις φωνητικές διαφορές», επισημαίνουν οι ερευνητές. «Αυτή είναι η πρώτη πειραματική απόδειξη που δείχνει την ικανότητα των γατών να κατανοούν τις ανθρώπινες προφορικές δηλώσεις». Καταλαβαίνουν όμως οι γάτες πραγματικά ότι το όνομα αντιπροσωπεύει την ταυτότητά τους; Αυτό το κομμάτι είναι ασαφές, σύμφωνα με την συντάκτρια της μελέτης Atsuko Saito, του πανεπιστημίου Sophia στο Τόκιο. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι το όνομα της γάτας είναι «κύριο ερέθισμα», λένε οι ερευνητές, και μπορεί να σχετίζεται με ανταμοιβές, όπως η τροφή, τα χάδια και το παιχνίδι.

Η μελέτη ανακάλυψε μια μικρή εξαίρεση για τις γάτες που αναγνωρίζουν το όνομά τους: γάτες που ζούσαν μαζί με άλλες σε cat-cafe. Αυτές οι γάτες μπορούσαν να διακρίνουν το όνομά τους από τυχαία ουσιαστικά, αλλά όχι από τα ονόματα των άλλων γατών. Οι ερευνητές έδωσαν πολλές πιθανές εξηγήσεις – ίσως διαφορετικοί πελάτες έλεγαν τα ονόματά τους με διαφορετική προφορά ή ίσως οι πελάτες έλεγαν το όνομα μιας γάτας χωρίς να της προσφέρουν κάτι. «Για παράδειγμα, εάν ένας επισκέπτης καλεί τη γάτα Α, αλλά η γάτα Β προσεγγίζει τον επισκέπτη και η γάτα Β δεχθεί χάδια και σνακ αντί της γάτας Α, αυτό θα μειώσει την σημασία διάκρισης των ονομάτων σε αυτές τις γάτες», γράφουν οι ερευνητές.

Ο Peter Pongracz, καθηγητής που ειδικεύεται στη μελέτη της συμπεριφοράς των ζώων στο πανεπιστήμιο Eotvos Lorand της Βουδαπέστης, δήλωσε πως ότι η μελέτη ήταν «πολύ έξυπνη», ενώ σημείωσε πως το δείγμα που έδειξε τα «ενδιαφέροντα αποτελέσματα» ήταν κάπως μικρό. Ο Pomgracz υπερασπίστηκε την τάση των γατών να μην ανταποκρίνονται όταν τις καλούν, σε σύγκριση με την υπακοή των σκύλων. Τα σκυλιά έχουν εκπαιδευθεί για χιλιετίες ώστε να ανταποκρίνονται στους ανθρώπους. Παρόλο που οι γάτες έχουν έρθει σε επαφή με τον άνθρωπο εδώ και πολύ καιρό, οι άνθρωποι δεν έδειξαν τον ίδιο ζήλο για την εκπαίδευση τους. «Οι περισσότερες γάτες τα πάνε πολύ καλά με τους ανθρώπους με το να είναι απλώς χαριτωμένες», δήλωσε ο Pongracz. «Αν μια γάτα δείχνει λιγότερο την αγάπη της, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι εγωίστρια ή αντικοινωνική». Οι γάτες ανταποκρίνονται με τον δικό τους τρόπο. «Όπως έδειξε η ιαπωνική μελέτη, οι γάτες ανταποκρίνονται στο όνομά τους όχι απαραίτητα τρέχωντας προς τον ιδιοκτήτη τους όπως οι σκύλοι, αλλά ίσως με ένα απλό κούνημα των αυτιών τους».