Το φλαμένκο δεν είναι απλώς ένας χορός. Είναι μουσική, είναι τραγούδι, έκφραση, συναίσθημα και πάθος. Το φλαμένκο είναι μια τέχνη από μόνο του και μάλιστα τέχνη υψηλών απαιτήσεων. Ένα εντυπωσιακό υπερθέαμα γεμάτο δημιουργικές αντιθέσεις οι οποίες εναρμονίζονται και χαρίζουν μια μοναδική εμπειρία. Και αν βρεθείς ποτέ στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην Σεβίλλη, την πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας, φρόντισε να απολαύσεις αυτή την εμπειρία γιατί εκεί γεννήθηκε το φλαμένκο.
Η ιστορία του φλαμένκο
Πατρίδα του είναι η Ισπανία, και η Ανδαλουσία όπως σημειώσαμε και πιο πάνω. Εκεί που τον 15ο αιώνα, ένας ινδικός, νομαδικός λαός μετανάστευσε. Οι Ινδοί ζούσαν σε γκέτο, κι όμως παρά τη σκληρή ζωή που αντιμετώπιζαν κράτησαν την παράδοση τους. Στις μέρες μας το φλαμένκο είναι ταυτισμένο με τους «τσιγγάνους», και αυτό προέκυψε απ’ το γεγονός πως οι ντόπιοι έτσι αποκαλούσαν τους Ινδούς.
Η πρώτη επαφή της Ισπανίας με το φλαμένκο ήρθε το 1782 όταν ο τότε βασιλιάς της χώρας έδωσε κάποια δικαιώματα και ελευθερίες στους Ινδούς. Οι ντόπιοι αμέσως λάτρεψαν αυτή την τέχνη. Έβαλαν τις δικές τους πινελιές και έγινε ο γνωστός σε όλους μας χορός. Το πάντρεμα την Ινδικής κουλτούρας και παράδοσης με το Ισπανικό ταπεραμέντο έφερε μοναδικό αποτέλεσμα.
Οι αντιθέσεις
Φλαμένκο όμως χωρίς αντιθέσεις δεν υπάρχει. Σε κάθε επόμενη φράση θα δεις αυτή την αντίθεση. Απ’ τον έρωτα στον θάνατο, απ’ την σκλαβιά στην λευτεριά, απ’ την ντροπή στην περηφάνεια. Όλες αυτές οι αντιθέσεις γίνονται τραγούδια και χορός, με την συνοδεία επιφωνημάτων, χτυπημάτων των χεριών, κρουστών και φυσικά την κιθάρα που με την μελωδία της ακουμπά την ψυχή. Ένα υπερθέαμα που θα σε ταξιδέψει.
Το φλαμένκο είναι ένα είδος τέχνης από μόνο του. Με τον έντονο λαϊκό του χαρακτήρα, και τα στοιχεία της παράδοσης, είναι έτοιμο να «σκλαβώσει» και να γεννήσει μοναδικά συναισθήματα σε όποιον επιλέξει να περπατήσει το μονοπάτι του. Και μην διστάσεις, περπάτα το μονοπάτι αυτό…
