«Χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος» είχε πει κάποτε ο Φρήντριχ Νίτσε, και σε αυτή του την τοποθέτηση δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Τι πιο ωραίο όμως απ’ το να απολαμβάνεις τη μουσική που σ’ αρέσει μέσα από μια ταινία. Και έτσι σήμερα θα πραγματευτούμε με την ταινία «School of rock».
Μια ταινία που δεν εκμεταλλεύεται την ροκ μουσική
Είσαι «ροκάς» και σου αρέσουν ταυτόχρονα και οι καλές ταινίες. Όταν δε συνδυαστούν με τρόπο αρμονικό τα δυο στοιχεία θα απολαύσεις μια ωραία ταινία. Δεν το κατάφεραν πολλοί καθώς είχαν ως στόχο να πουλήσουν την ροκ μουσική και να κερδίσουν ένα δύσκολο κοινό. Όμως ο Jack Black είναι απ’ τους λίγους που μπορούν να κάνουν τον συνδυασμό αυτό σωστά.
Το «School of rock» συνδυάζει την κωμωδία (είδος στο οποίο δεν είναι εύκολο να διαπρέψεις), με ένα ωραίο περιτύλιγμα. Κλασσικά ροκ κομμάτια στολίζουν την ταινία (Immigrant Song, Sunshine of Your Love, Set You Free), ενώ την ίδια ώρα στέλνει θετικά μηνύματα.
Μια απλά αλλά συνάμα ωραία πλοκή
Ο Dewey Finn έχει ένα μεγάλο στόχο στη ζωή του. Θέλει να γίνει ένας πετυχημένος ροκ σταρ τον οποίο θα λατρεύει το κοινό και θα ταυτίζεται μαζί του. Είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα ώστε να το πετύχει έστω και αν τα χρέη τον πνίγουν. Έτσι στην αναζήτηση χρημάτων με σκοπό να πραγματοποιήσει τα όνειρα του δουλεύει ως αναπληρωτής καθηγητής. Και εκεί που στο μυαλό του υπάρχει η προσωπική επιτυχία και θεωρεί τη δουλειά ως αγκαρία. Μια σειρά από εξελίξεις αλλάζουν την αντίληψη του και βρίσκει το νόημα. «Κερδίζει» τους μαθητές του και στοχεύει στο να τους μετατρέψει σε μια ροκ μπάντα.
Γενικότερα το «School of Rock» είναι μια πολύ καλή ταινία. Εκμεταλλεύεται άψογα το φάσμα της ροκ μουσική και προσφέρει μια ωραία εμπειρία. Δεν ψάχνει τα κρυφά μηνύματα, τις ψαγμένες ατάκες και τα σκηνοθετικά τρικ. Αντίθετα είναι μια ταινία που βασίζεται στην μουσική και το χιούμορ. Ο νούμερο ένα στόχος του «School of Rock» είναι να χαρίσει ένα χαμόγελο και να σε ταξιδέψει στα διάφορα είδη της ροκ.
